تفاوت هیومیک اسید و فولویک اسید چیست؟

اسید هیومیک و فولویک هر دو مواد هیومیک هستند .با این حال، چند تفاوت کلیدی وجود دارد که بر مزایای آنها و نحوه به کارگیری هرکدام تأثیر می گذارد. به طور خلاصه، آنها از نظر محتوای کربن و اکسیژن، اسیدیته، درجه پلیمریزاسیون، وزن مولکولی و رنگ متفاوت هستند.

 اسیدهای هیومیک مولکول های بزرگی هستند که بهترین عملکرد را در خاک برای ایجاد یک محیط رشد مطلوب دارند. اسیدهای فولویک مولکول های بسیار کوچک تری هستند که هم در خاک و هم در کاربردهای برگی به خوبی کار می کنند، جایی که مواد مغذی حیاتی را از طریق غشای سلولی گیاهان منتقل می کنند.

اولین تفاوت هیومیک اسید و فلویک اسید در اندازه مولکول آنهاست. فولویک اسید به دلیل جرم مولکولی پایین تر برای گیاه قابل جذب بوده درحالیکه هیومیک اسید تاثیر خود را بصورت فیزیکی و از طریق دیواره سلولی برگیاه اعمال می کند.

تفاوت بعدی را می توان در میزان مدت اثرگذاری این دو مولکول دانست که هیومیک اسید در این مورد امتیاز بالاتری می گیرد. به این معنی که اثر هیومیک اسید در خاک و روی گیاه ، آهسته و بلندمدت است در حالیکه فولویک اسید اثر فوری و کوتاه مدت دارد.

ازنظر کارکرد هیومیک اسید بدلیل شکل مولکولی هورمون مانندش موجب تحریک ریشه زایی و ایجاد تمایز در بافتهای مختلف (به عنوان مثال جوانه زنی) و همچنین پایداری خاک می شود و فولویک اسید گیاه را به جذب عناصر غذایی تحریک می کند.

ساختار فولویک اسید

مولکولهای اسیدفولویک کوچکتر از هیومیک اسید هستند. برخلاف اسیدهیومیک که تنها در محلولهای آلکالین انحلال پذیر است، اسیدفولویک درآب باتمام سطوح ph خاصیت انحلال پذیری دارد. اسید فولویکها همانند اسیدهیومیک از طریق تجزیه میکروبی حاصل می شود به دلیل اینکه محتوای اکسیژن اسیدفولویک تقریبا دو برابر اسیدهیومیک است و از نظر بیولوژیکی از اسیدهیومیک فعالتر هستند.

مزیت عمده اسیدفولویک توانایی آنها برای اتصال به مواد مغذی و انتقال این مواد به گیاه است.

ساختار هیومیک اسید

اسیدهای هیومیک قابلیت اتصال به 6 عنصر معدنی شامل عناصر ماکرو و میکرو را دارا هستند.

انتقال هیومیک به عناصر معدنی موجب می شود عناصر غیرقابل جذب، ثابت و یاکم جذب در محیط اطراف ریشه بصورت قابل جذب دربیایند. درواقع اسیدهیومیک نقش کلات کننده عناصر را دارد.

هیومیک اسید بعنوان یک تهویه کننده طبیعی خاک و تحریک کننده میکروبی عمل می کند.

با داشتن ماتریس کربن منحصربفرد که شامل غلظت بالایی از مواد معدنی و اسیدهای آلی هستند، موجب افزایش توانایی گیاه با تامین موادمغذی ضروری آن می شود. این کود همچنین موجب بهبود ساختمان خاک می شود.

اطلاعات بیشتر در مورد اسیدهای هیومیک

اسیدهای هیومیک مولکول های بزرگی هستند که رنگ آنها تیره است و مخلوطی از زنجیره های کربنی و حلقه های کربنی را ترکیب می کنند. (علاوه بر کربن، حاوی اکسیژن، نیتروژن، هیدروژن و فسفر نیز هستند.)

ترکیب دقیق مولکول های هیومیک بر اساس منبع متفاوت است. آنها در شرایط اسیدی در آب محلول نیستند، اما در محلول های قلیایی محلول هستند.

مزایای هیومیک اسید

اسیدهای هیومیک در خاک بهترین عملکرد را دارند. به راحتی مواد مغذی را باز می کنند و به آنها متصل می شوند و آنها را برای جذب در گیاهان در دسترس قرار می دهند. و فلزات سمی را کلات می کنند و از ورود مواد مضر به گیاه جلوگیری می کنند.

علاوه بر این، آنها فعالیت میکروبی را در خاک تحریک می کنند، احتباس آب را افزایش می دهند و رشد ریشه و ساقه را تحریک می کنند. آنها همچنین به عنوان یک تهویه کننده عمل می کنند و نفوذپذیری دیواره سلولی گیاهان را افزایش می دهند تا مواد مغذی جذب شوند. 

جزء ضروری هر محیط خاکی هستند که به عملکرد بهتر کل سیستم کمک می کنند. اسیدهای هیومیک را می توان به عنوان تونل هایی در نظر گرفت که امکان تبادل ضروری بین گیاه و خاک را فراهم می کند.

(اگرچه اسیدهای هیومیک در خاک بهترین عملکرد را دارند، اما در کاربردهای برگی نیز حیاتی هستند، زیرا نفوذپذیری دیواره سلولی گیاهان را افزایش می‌دهند که به نوبه خود جذب مواد مغذی را افزایش می‌دهد.)

اطلاعات بیشتر در مورد اسیدهای فولویک

اسیدهای فولویک مولکولهای بسیار کوچکتری نسبت به اسیدهای هیومیک هستند. آنها بر خلاف اسیدهای هیومیک که فقط در محلول های قلیایی محلول هستند، در تمام سطوح pH در آب محلول هستند.

دو نوع اسید فولویک وجود دارد: فولوات ها که مولکول های متصل به مواد معدنی هستند و اسیدهای فولویک آزاد. اسیدهای فولویک بیشتر از کربن، هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن تشکیل شده اند. مانند اسیدهای هیومیک، آنها از طریق پوسیدگی میکروبی تشکیل می شوند.

رنگ آنها طلایی است و از نظر بیولوژیکی فعال تر از اسیدهای هیومیک است، زیرا محتوای اکسیژن آن تقریباً دو برابر اسیدهای هیومیک است.

مزایای فولویک اسید

مزیت اصلی اسیدهای فولویک توانایی آنها در اتصال به مواد مغذی و انتقال آن مواد مغذی به گیاه است. در واقع، اسیدهای فولویک موثرترین ترکیب کیلیت حاوی کربن شناخته شده هستند.

این به خاطر اندازه مولکولی کوچک و بار الکتریکی اسیدهای فولویک است. (اگرچه آنها کوچک هستند، اما می توانند چندین برابر وزن خود مواد معدنی را حمل کنند.)

اسیدهای فولویک را می توان به عنوان واگن ریلی در نظر گرفت که مواد مغذی حیاتی را از خاک به داخل گیاه می برد.

از کدامیک استفاده کنم؟

هیومیک اسید و فلویک اسید هر دو برای گیاهان سالم ضروری هستند. استفاده از یکی بدون دیگری، طیف کاملی از مزایایی را که این دو اسید ارائه می‌کنند، تغییر می‌دهد.

علاوه بر این، آنها به صورت پشت سر هم برای بهینه سازی شرایط رشد کار می کنند. به عنوان مثال، اسیدهای هیومیک نفوذپذیری دیواره های سلولی را افزایش می دهند و اسیدهای فولویک را برای حمل مواد مغذی به گیاه آسان تر می کنند.

و در حالی که اسیدهای فولویک حامل مواد مغذی هستند، اسیدهای هیومیک باعث می شوند که این مواد مغذی به راحتی در خاک در دسترس باشند.

این دو عنصر همچنین برای افزایش ظرفیت نگهداری آب و تحریک رشد ریشه و ساقه به صورت پشت سر هم کار می کنند. طبیعت در نظر داشت که این دو با هم کار کنند، و ما مطمئناً همین رویکرد را توصیه می کنیم، چه از طریق خاک یا روش برگی استفاده کنید.

و در پایان :

علم در مورد اسیدهای هیومیک و فولویک به طور مداوم در حال پیشرفت است و روش های آزمایش هر سال بهتر می شوند. تا همین اواخر، این دو اسید با هم ترکیب می شدند و به طور جداگانه آزمایش نمی شدند.

در حالی که ما به طور فزاینده ای قادر به تمایز عملکرد هر اسید هستیم، تلاقی قابل توجهی بین این دو وجود دارد و تمایز کامل آنها غیرممکن است. بنابراین، ما معتقدیم که برای هر شرکتی غیر محتاط است که فقط یکی از اسیدها را توصیه کند.